Zo, wat? Herinner je je nog wat er gebeurd is? Hoe je door je meesteres voor de keus gesteld bent. Haar totale slaaf te worden. Of... Hm, dat is een gedachte te afschuwelijk voor woorden. Weet je nog hoe je een vreemd huis bent binnengegaan? Hoe je bent ontvangen door je meesteres.
Hoe je verteld is dat je hier in dit huis voortaan zult verblijven. Herinner je je nog hoe je ten prooi aan tegenstrijdige emoties een kelder bent ingejaagd. Een kille, vochtige kelder. En hoe je nu zit te wachten, te wachten op de dingen die komen gaan. Je zit te kijken naar je etensbak, naar je drinkbak en de bak waarin je je moet ontlasten. En je wacht. En je probeert je te bedenken wat er de komende weken met je zal gaan gebeuren. Je meesteres heeft je immers te kennen gegeven dat je de komende tijd veel pijn en weinig genot mag verwachten.
En je probeert je voor te stellen wie hier allemaal nog meer in huis zijn. En hoe hardvochtig iedereen je zou behandelen. Per slot heeft je meesteres je ook verteld dat je ieders voetveeg bent. Zo zit je dan op je kale brits. Nu eens ten prooi aan wanhoop, aan angst. Maar dan, als je je vastklemt aan het beeld van je meesteres, voel vrede, gelukkig zelfs.
Daar zit je in die kelder, je woonstee, op je brits in je slavenoutfit, gespannen te wachten op wat komt. Al uren zit je te wachten. En dan eindelijk, eindelijk hoor je de deur opengaan. Voetstappen die de trap afdalen. Het is de trap van een vrouw hoor je, maar niet die van je meesteres die je altijd en overal zal herkennen. Dan zwaait de deur van je cel open en voor je staat een reuzin, een gigantische vrouw, groot, wel bijna twee meters schat, stevig, fors en meesteres. Fronsend kijkt ze je aan. Dus jij bent een nieuwe, zegt ze met een zware basstem.
Oeh, je kijkt naar die uitdagend geklede reuzin, op hoge hakken, in een leren corset en met een enorme voorbind pik om. Ze beneemt je de adem, dat enorme wijf. En dan zegt ze tegen je, ik wil die reet van je beproeven. Draai je om, stuk vuil. Haastig doe je wat je gevraagd wordt. Buig je voorover, over die brits heen. Opnieuw doe je wat ze zegt. Oh, en dan, en dan slaaf, dan voel je hoe dat enorme wijf achter je komt staan en die pik, zonder hem in te smeren, die pik tegen je reet aan voelt.
En je verkracht, uitzinnig verkracht. Oh, het lijkt of je opengescheurd wordt. De pijn, de enorme pijn en vernedering door het enorme kracht te worden. En dan, dan komt ze klaar en trekt die pik uit je reet. En ze bast je toe. Misschien kom ik straks nog eens. Zorg dan dat je je bak het vol gepist. En weg is ze. Je valt voorover. Oh, je hebt pijn.
En je beseft dat de komende tijd hard voor je worden zal. Je bent een ding geworden. En dit, zo realiseer je, was slechts een voorproefje. Alles wat je kunt doen is wachten, wachten op wat komen gaat. Dit verhaal wordt vervolgd slaaf. Wees me dankbaar. Ik ben jouw meesteres.
